тӱнчыктарыше

1. прич. от тӱ нчыктараш.

2. прил. удушливый, удушающий. Тӱ нчыктарыше газ удушающий газ.

□ Тушто, пуракан, лавыран, шикшан, тӱ нчыктарыше ӱпшан, лапка потолокан пӧ рт кӧ ргыштӧ пекарь-влак пашам ыштат. О. Тыныш. Там, в пыльной, грязной, дымной избе с удушливым запахом, низким потолком, работают пекари. Тар шикш тӱ нчыктарыше улмаш. М. Казаков. Дым пороха был удушающим.